|
Straks zingen we weer van "vrede op aarde …." aan mensen van goede wil"…
Wat heeft de wereld en wat hebben wij die vrede broodnodig. Moge de Heer
Jezus in deze Kersttijd de vrede bespoedigen overal in de wereld : hier,
in de Arabische landen, in het Midden Oosten, in Afrika … en dan denk ik
- hoe kan het
ook anders - aan Congo waar een stuk van mijn hart gebleven is bij de
vele
mensen die echt vrienden zijn geworden en waarmee we verbonden blijven.
Vorige maandag kregen we bezoek van zuster Anne - uit Mateko/MokaIa; ze
is
reeds terug naar haar missie vertrokken. Zaterdag laatst : een telefoon
uit
Kinshasa. Het gaat er niet goed, dat is kort samengevat. Iedereen houdt
zijn hart vast en zijn adem in om wat er hen eventueel te wachten staat
nu Kabila officieel als president werd bevestigd. Duizenden zijn de
stroom overgestoken naar
Congo-Brazaville om aan het ergste te ontsnappen. Nunga, die voor studie
en
stage in Kinshasa zit komt sommige dagen het huis niet uit omwille van
zijn
veiligheid. Laten we met hen hopen dat het sluimerend geweld niet
losbarst en
nog meer slachtoffers maakt, nog meer leed, miserie en armoede
veroorzaakt.
In Mateko en Mokala gaat het leven verder, ondanks de spanning die zich
ook in
de brousse laat voelen. De scholen zijn gestart met veel leerlingen en
ze gaan
door, maar er zijn reeds heel wat leerlingen afgevallen omdat ze hun
schoolgeld
niet kunnen betalen; anderen, die het tot Kerstmis konden halen, zullen
tijdens
de kerstvakantie opnieuw de "tour de famile" doen, proberen nog wat
bijeen te sprokkelen bij hun ooms om het 2de trimester door te komen;
arme kinderen
- welke toekomst?
Een nieuwe flinke dokter probeert het hospitaal in Mateko zo optimaal
mogelijk draaiende te houden ondanks een serieuze tegenslag : hun
echografie doet het
niet meer. We proberen hen, met hulp van Memisa een nieuwe te bezorgen,
zodat de mensen zo goed mogelijk diagnoses kunnen bekomen.
Naast hun studie proberen onze studenten ons zo goed mogelijk op de
hoogte
te houden van de situatie. Eli Kibal bv. zit in Kikwit, iets veiliger
dan Kinshasa,
waar hij na zijn stage al weer aan de slag is om het diploma van
laborant te halen
en dan wat te kunnen verdienen voor zijn familie. Hij heeft nog 4 broers
in het middelbaar. Zijn droom was eigenlijk dokter worden maar dat
bleek, gezien de familiale omstandigheden, financieel niet haalbaar.
Nunga Butey, die in Kinshasa verblijft, houdt ons van daar uit op de
hoogte van
de toestand. Hij heeft intussen zijn licentie als landbouwingenieur
behaald.
Zoals zo velen hier is hij ook daar momenteel werkzoekende; maar hij
blijft niet
bij de pakken zitten. Met een beetje voorspraak kan hij een gatis stage
lopen in
het project van de Belgische Technische Coöperatie (BTC) in Kinshasa, in
de hoop er wellicht begin volgend jaar aan de slag te kunnen als het
project verlengd wordt
en de voorziene uitbreiding mogelijk wordt. Hij volgt nog lessen
informatica want
die kennis is vereist om in het project te werken. Ja, zij die de
"zwarten" lui
noemen, die hebben de harde werkers in Congo blijkbaar nog niet ontdekt
of ontmoet. Jammer van hun vele vooroordelen. Wie ze van dichtbij leert
kennen
denkt er wel anders over, daarom blijven we hen ook steunen.
Indien je, ondanks de crisis, toch een steentje wilt bijdragen om hun
lot wat draaglijker en ietwat menselijker te maken, zal dit met veel
dank aanvaard worden.
Je kunt ermee terecht op rekening :
BE 4715 3618 2152 van VZW zuster Maricolen - melding Missie Mateko/Mokala.
Met heel wat hartelijke dank en onze beste wensen voor een vredig,
gelukkig en voorspoedig 2012.
Zuster Sabina Vannoorden
|
